Park chroni zwarty kompleks Lasów Strzeleckich wraz z fragmentem doliny Bugu.

Obszar jest słabo urzeźbiony i ma charakter równinny – bardziej urozmaicona jest jedynie południowo-wschodnia część otuliny parku, gdzie różnice wzniesień dochodzą do kilkudziesięciu metrów. Rzeźba terenu kształtowana była przez procesy akumulacji, głównie typu jeziornego, lodowcowego i rzeczno-lodowcowego. Dlatego w krajobrazie tego terenu występują głównie równiny akumulacyjne w niewielkim stopniu przeobrażone przez denudację, rozcięte płytkimi i często niewyraźnymi dolinami rzecznymi. Najbardziej czytelną formą jest rozległa dolina Bugu, osiągająca największą szerokość w północnej części Parku. Ta naturalna rzeka tworzy na tym odcinku liczne zakola oraz starorzecza zwane „bużyskami”. Jej dolina wypełniona jest głównie półnaturalnymi łąkami wilgotnymi, miejscowo urozmaiconymi pozostałościami lasów łęgowych. Mniejsze rzeki Parku to Wełnianka płynąca wzdłuż jej zachodniej granicy i Ubrodownica, która przecina poprzecznie główny kompleks leśny.

Najcenniejsze fragmenty Strzeleckiego Parku Krajobrazowego o wysokich walorach przyrodniczych objęte są dodatkową ochroną prawną jako rezerwaty przyrody „Siedliszcze” i „Liski”.

Rezerwat „Liski” utworzony został w celu zachowania drzewostanu dębowego oraz dębowo- sosnowego naturalnego pochodzenia. Stanowi on mozaikę grądu, boru mieszanego i świetlistej dąbrowy. Niektóre dęby i sosny występujące w rezerwacie osiągają wymiary drzew pomnikowych. Na  terenie rezerwatu występuje również tzw. „sosna matczańska”. W runie występują takie gatunki chronione jak: kruszczyk szerokolistny, gnieźnik leśny, lilia złotogłów, barwinek pospolity. Charakterystycznym ptakiem rezerwatu jest muchołówka białoszyja. W części południowo – wschodniej rezerwatu występuje stanowisko lęgowe chronionego ochroną strefową bociana czarnego.

W północnej części Strzeleckiego Parku Krajobrazowego położony jest niewielki rezerwat Siedliszcze. Znajduje się on na skraju kompleksu Lasów Strzeleckich w bezpośrednim sąsiedztwie doliny Wełnianki. Utworzony został w celu zachowania miejsc lęgowych orlika krzykliwego oraz fragmentu przeszło 120-letniego grądu niskiego o charakterze naturalnym z niewielkim udziałem łęgu olszowo-jesionowego i olsu. Z roślin chronionych ochroną ścisłą w rezerwacie „Siedliszcze” występuje: lilia złotogłów, buławnik wielkokwiatowy, przylaszczka pospolita.

Na terenie parku znajdują się 3 pomniki przyrody. Są to dwa klony zwyczajne i jesion wyniosły w Skryhiczynie. Wiele drzew pomnikowych zlokalizowanych jest na terenie zabytkowych parków położonych w pobliżu parku lub jego otuliny. Do najlepiej zachowanych należą parki w Strzelcach, Kopyłowie i Stefankowicach.

Przez park przebiegają fragmenty dwóch szlaków PTTK: czerwony „Nadbużański” biegnący wzdłuż doliny Bugu przez miejscowości Horodło – Matcze – Starosiele – Dubienka oraz szlak niebieski im. Tadeusza Kościuszki prowadzący głównie leśną częścią Parku przez miejscowości: Dubienka – Starosiele – Maziarnia Strzelecka – Raciborowice. Ich cennym uzupełnieniem są dwie ścieżki dydaktyczne. Ścieżka przyrodnicza „Starorzecze Bugu” rozpoczynająca się w Starosielu i biegnąca doliną Bugu, wśród łąk, licznych starorzeczy i koryta rzeki. Ścieżka przyrodniczo – historyczna „Lasy Strzeleckie”, która początek swój bierze w samym sercu Lasów Strzelecki – Maziarni Strzeleckiej

Miejscowości o największym znaczeniu turystycznym to rozlokowana nad starym korytem Bugu letniskowa wieś Starosiele z kąpieliskiem na starorzeczu, a także bogata w zabytki Dubienka.

Źródło: http://parki.lubelskie.pl/