Ландшафтны парк «Падляская Бугская цясніна» ахоплівае некалькі дзясяткаў кіламетраў даліны Буга, прылеглай да мяжы з Беларуссю. Найбольшая ландшафтная каштоўнасць парку – гэта глыбінная даліна ракі, якая віецца сярод марэнных пагоркаў, што дасягаюць некалькіх дзясяткаў метраў адноснай вышыні. Непрамы, надзвычай звілісты Буг перасякае пояс марэнных узгоркаў, створаны ў перыяд ледніковага перыяду ў Цэнтральнай Польшчы. Даліна ракі сама па сабе не аднастайная.

Месцамі шырокая, са шматлікімі старыцамі, балотамі і сажалкамі, а месцамі звужаецца і глыбока ўразаецца ў навакольныя плато, ствараючы схілы некалькі дзясяткаў метраў у вышыню. Даліна ракі разнастайная, месцамі шырокая, са шматлікімі старымі азёрамі і прытокамі, аднак ёсць месцы, дзе Буг звужаецца, уразаючыся ў навакольныя плато, ствараючы высокія схілы. Рака Буг віецца на ўчастку водападзелу, яе берагі – то высокія і стромкія, іншы раз мякка схільныя і пяшчаныя, забалочаныя і недаступныя. Элементам, які разнастаіць ландшафт, з’яўляюцца даліны буйнейшых прытокаў Буга, што разразаюць плато. У межах парку ў Буг упадаюць наступныя рэкі: Кшна, Чыжоўка, Сарэнка, Токна, Каладзейка і Чапелка.

Рака Буг уяўляе сабой своеасаблівую вось парка і найважнейшы гідраграфічны элемент гэтага абшару. У крутым рэчышчы ракі назіраюцца глыбокія ямы, пясчаныя берагі, астравы, а ў непасрэднай блізкасці ад ракі – старыцы, якія часцей за ўсё набываюць форму сярпа. Самыя буйныя з іх – Бужыска каля Старога Бубеля, Дужа Пурва каля Барсукоў і Траян недалёка ад вёскі Мяжвіцэ. Прыродныя працэсы эрозіі, што адбываюцца ў рэчышчы ракі, заключаюцца ў вымыванні берагоў на ўвагнутых арках і наносах матэрыялу на выпуклых арках. Левабярэжнымі прытокамі Буга ў межах парку з’яўляюцца: Кшна, Чыжоўка, Сарэнка і Токна. Пастаянныя воды ўключаюць у сябе шматлікія старыцы, невялікія вадаёмы сярод палёў ці сярод лясоў і саджалкі на рацэ Кшывулі побач з Янавам Падляскім і рыбныя вадаёмы ў Целясніцы.

У парку створаны сем прыродных запаведнікаў: лясныя («Дубовая пойма», «Забужжа», «Стары лес»), фаунiстычныя («Кузкі», «Чаплі стуг»), пейзажная («Падляская Швейцарыя») і фларыстычны («Межвіцы»). Акрамя таго, на іх тэрыторыі размешчаны каля 120 помнікаў прыроды – у асноўным гэта дужыя дрэвы альбо іх навалы (часцей дубы звычайныя). У нас таксама ёсць некалькі валуноў значных памераў, яны ўяўляюць сабой прыклады нежывых помнікаў прыроды, і сярод іх найбольш вядомым з’яўляецца Каменная Баба (альбо Пакутны крыж), размешчаны на ўзгорку каля вёскі Нэпле. Акрамя таго, на тэрыторыі лясніцтва Сарнакі, у непасрэднай блізкасці ад запаведніка Межвіцы, размешчаны дакументацыйны ўчастак «Глазавіска» і займае плошчу больш за 5 га з асобнымі валунамі альбо групамі валуноў па 100 і больш штук. У парку створана 30 экалагічных аб’ектаў. На такіх каштоўных прыродных зонах таксама знаходзяцца ўчасткі сеткі “Натура 2000”: ЗСАП «Даліна Ніжняга Буга» і ЗСАГ «Надбужаньская ахоўная зона».